Dünya Yeniden

seni ne vakit

öpmelere çalışsam

alnının aklığından

papatya tarlasına dönüşür yüzün

yeniden kurulur dünya

kötülükler toplar

pılısını-pırtısını

zulümlerin kaynağı

soyu-sopu şiirsizliğin

çeker-gider

saçlarının arasında

gezinir ruhun

bitişik

ayrı

karnında

kelebeklerdir artık

kimbilir, kaç çarpı onlarca

zümrütten bir kısrak olur

teninde

azgınlıklar

alev yüklü gemiler geçer

kıpkırmızı denizinden ağzının

çırpındıkça çırpınan

yığınla ceylân yavrusu

susmaların

susmaların

işte, sayısız güneş sana

aha, tanrı!

bir sevda parabolü sonsuz

koordinatlarında sözcüklerinin

yeniden kurulur dünya