Düş İkizi...

Ateş ve buz
-ıslak neyi hatırlatır ki-

Çözeltisi yoldaş hatıraların kavisinden
Gamzelerime çoğalan
Islandıkça göğü indiriyor ellerime

Uzak yakın kentlerin duvarlarında
-tutuldukça ezber bozan alkışlar-
Hiçbiri çeviremez yolundan
Çelik olsa bükülür iki kelime

Ben görmedim güneşi delen buzdan kule

O yeşeren anılarla açtığın pencere
Güneyden bakan özleyiş
Ege'den daha lirik
Kazdıkça kıyılara çektiğin çağ

Suyu derin -melek

Halikarnas kirpiğinde mihman
Damla, damla sınarken seyrelen
Na ile ezdiğim mermer
Bilgeliğini dağlara gizler
Döndürürken su
Öğütürken değirmenin üçtaşı
Mührü kırılan -kitabe
Mürekkep kurutan kum kadar saf

Kabrine dönüp, dönüp kapanan
Kalbime benzeş
Dünden yakın yarından uzak
Uzar
Kök
Kök

İlk günkü sıcak
-gönülden eleyemediğin neyi hatırlatır bilir/im ki kardeş-

Ömür dediğin aklın iğne deliğinden geçişi
Yalnızlıklar üzerimden geçerken
İnceliğine tül çeken rüya hafızı tuz aradı yanaklarımda
-sadece anlayan görecek-

Birinde adı
Birinde adın
Sevdiğine kavuşan izi kaçıracak

Kalp su
Yüz toprak

Dirhem, dirhem fışkıran
-denize ıslak-
Benden geriye kalan
-iki göze çoğalan okyanus koklayacak-
Hayrat dediğimiz diz ve derman
İki arkadaş

O ağaçlar yükselirken gövdesine dal, dal
İlk kuruyan yaprak
-servinin olmaz-
Bir birine uzayamayan yorgun ve muhtaç
İnsanların arasından
Bizi biz yapan biz değimliyiz arkadaş

Bak gözlerime
Bir yanı lal bir yanı çığlık
Sana geldim yanık
Var olmanın gururuyla
Kudretli acılara sırdaş serüvencinin defteri gibi çizgisiz

Hiç birisi olana kadar hepsi sensin
Sensin arkadaş

arkadaşıma ithafnamemdir.