Düşhekimi'nin Bi Avuç Aşk Kırıntısı

nasıl içimi acıttın...??
nasıl kıydın?
karsısında el pençe divan durulan bi aşkın
nasıl olduda üzerine basıp kendini arşa yükselttin?


ben tüm çiçekleri kışın ortasında
tek gülüşünle açtırırken dallara,
nasıl ihanet ettin sana söylenen tüm şarkılara??

dısarıda bir deli fırtına..
rüzgar yalıyor pencerelerimi yagmurunu bırakarak
saatim 12 yi çoktan geçmiş
kirpiklerimin ucu nemli
menzilim alabildiğine uzak...

söyle...
bu kadar zormu geldi yakınımda dimdik durmak??

sanki hiç birlikte sarkı söylemedik...
hiç üşümedik birlikte
ve hiç aynı anda aynı şeyleri söylemek isteyip susmadık öyle mi??

ne ben sana asık oldum ilk gördüğümde
nede sen kanayan yerleri sarılıp sarmaladın.....??


gidiyorum şimdi...
heybemde varlığınla gecen zamanın kirli yelkovanı
ve aramıza giren akrebin hainliğiyle,
avcumda kalan "bi avuç aşkı" ceplerime doldurarak
tövbe ede ede
ve döve döve dizlerimi gidiyorum...

eteklerim çalılara takılıyor ihanetin rüzgarı değdikçe,
yüzüm sarıya dönüyor,
bulanıklasıyor yol üzerindeki yapraklar
bu kez son kez gidiyorum...

yara almıs bi aşkın suskun serzenişlerini
kimsesizliğini,yasanmıs saymam korkma!
adına sitemler yakısmaz,
yemin olsun ah yok dilimde...

19.12.2009-