Düşler Kurardık Bazen

Düşler kurardık gülüm yaşanması imkânsız
Düşler kurardık düşler mekânsız ve zamansız



Düşler kurardık bazen, yıldızların altında
Menekşeler giyinmiş, topraklara uzanıp
Yükselirdik göklere, bir kuşun kanadında
Bu gülümseten rüya hiç bitmeyecek sanıp

Düşler kurardık bazen, gözlerimiz kapalı
Çiçeklerin sesini, duymak için susardık
Biz aşka gönül vermiş, iki deli sevdalı
Her ağacın dalına, sevdamızı asardık

Düşler kurardık bazen, tutuşarak el ele
Eşlik edip usulca, böceklerin sesine
Tutunurduk menzili, bilinmeyen bir yele
Ve uçardık sessizce, rüyalar ülkesine

Düşler kurardık bazen, hayatın kıyısında
Balıklara yem atıp, turnalara bakardık
Taş plaklarda dönen, ayrılık şarkısında
Biz vuslatın mumunu, kalbimizle yakardık

Düşler kurardık bazen, evlerin eşiğinde
Çocukça oyunlarla, gülümserdik hayata
Sallanırdık kol kola, gökyüzü beşiğinde
Gülücükler atardık, rengârenk tabiata

Düşler kurardık bazen, güneşin batışıyla
Karanlığın resmini, duvarlara çizerdik
Pekişirdi büyürdü, kalbin her atışıyla
'Sevdamız sonsuzluğa ulaşacaktır' derdik

Düşler kurardık bazen, yamacında gecenin
Masal bitmesin diye, uyumaya korkardık
Ayın şavkı vururken, gül kokardı bedenin
Merdivenler kurarak, yıldızlara çıkardık