Düşler Ve Aynalar

/ Bir yıldız düştü kalemime beni sana anlattı....


Hüzün salıncağından inmek bilmeyen çocuk
Sallana sallana ne acılar büyüttün...

Her oynadığın oyuna sabrını dahil eden sendin
Kaybettiklerinle kazananları keşfeden sendin
Merak edip kendini sorulara boğan
İnat edip cevaplarını ilmek ilmek arayan hep sendin...

Sessizliği bozan naif gülüşünle
Vazgeçmeyi seçen kararlı gidişinle
Bize parada lazım ama "insanlık" daha çok
Diye diye direnen tek sendin...

Bozuk bir zaman makinası içinde
Ne geçmişin içinden çıkabilen
Ne şimdiye ait olabilendin..

Sen ki alemlere sığmaz olmuştun "o küçücük yüreğinle"...
Öyle uzaktın ki "kendine, herkezi" yakın gördüğün...

Rüzgarın yönünü sorduğu meğerse sen
Bulutun çektiği yağmurun adı gerçekte sen
Her gece yıldızların düştüğü sandığımız
Aslında aşkla gittikleri bir yerdin sen...

Çıkarın kağıtları demeye kalmadan hayat
Sınava hazırmış dünden kalemin huzurlu kağıdın rahat !
Dünyalık şiirlere döktün hislerini kat ve kat
Okuyanlar cennetlik olsun be çocuk!...