Düşmansın Gönül
Rahmetten nasipsiz kalan hep sendin,
Her olmaz duaya "amin"sin gönül.
Merhamet bilmezi rahman edindin,
İsyanla bulanık imansın gönül.
"Son" deyip kandırdın her defasında,
Suzanı söndürsem yangın Füsunda.
Harcadın bir ömrü gam sefasında,
Ben bildim bileli pişmansın gönül.
Bağrımda aşk denen hissi pişirdin,
Kahrımı ezadan hazza taşırdın.
Çileden zevk alır acze düşürdün !
Sen kendi kendine düşmansın gönül.
Ne diyeyim...Celalettin UÇAR şiirleri gerçekten müthiş... Bu şiirin için teşekkürler üstadım...
"Bağrımda aşk denen hissi pişirdin,
Kahrımı ezadan hazza taşırdın.
Çileden zevk alır acze düşürdün !
Sen kendi kendine düşmansın gönül."
Yüreğine sağlık..👍👍
olamaz üstadım. nasıl bir şirdi bu böyle. yüzlerce alkış. müthişti. çok beyendim.
işte sonunda cevap aldım soruma yazamadım diye nasıl gitti zoruma mahçup dil aciz kaldı inan yoruma nasıl anlatmışsınız gönülü pir'im.
👍 çok güzeldi.
ellerinize sağlık.
👍