Düşme Derdime

Aşkın heybesini çıkardım sırtından
Yalnızlığın meyvelerini topluyorum
Aklımın kuytu tahtına çıkmışken
Hasretleri sana emanet ediyorum
Ne kadar şifasız olduğu belli
Kolay sökülüyor buselerin tenimden
Feryadım bazen bir çığ emsali
Korkusuzca doğruluyor yerinden
Üşüyen ellerimin hatrını sorma
Gecelere yakalanmışım kıskıvrak
Hayalleri katık etmişim gözyaşıma
İşlemiyor tesellime ne ok ne de mızrak
Payını alırsın acıdan unutmaz hakkını
Aşamazsın yalanlarla sevda duvarını
Düşme derdime bana benzersin
Gül,gonca dinlemeden ezersin
Yokluğu kağıtlara dizersin
Dizersin de anlamaz ki kimse