Düşmüş Gönül

Düşmüş gönül
yürek çıkmaz sokakların esiri
burçlarında dalgalanan acı bayrağını bırakmış geriye
o acımasız ve gurur dolu mantıklı kararların
sana da vuracak elbet
hatta çok geçmeden bendeki acıyı da hissettirecek
adaleti var bu dünyanın çünkü
sana da dünya kaç bucak anlatacak
bana anlattığından başka türlü anlatacak hem de
çünkü vakit;
dönülmez akşamın ufkunda olacak
dönemeyecek kadar uzak olacak ruhlarımız
aşkın devam ettiği ama güneşin battığı yerde duracak gözler
öylesine bakışlarla geçiştireceğiz o anları
sadece eskimiş bir eşyanın geriye kalmış
yırtık, kırık, dökük dokusuna bakar gibi
bir an gördüğümüz bir nesne gibi bakacağız yüzümüze
öylesine yabancı, öylesine el olacağız
öylesine eskiyeceğiz işte
düşmüş gönül
yürekte onca yükle yaşamanın akisleri
ama gözaltlarından ama saçın beyazından bağıracak
diyecek ki
yürek çıkmaz sokakların esiri idi
Buraya kadar eskiyebildi
bundan böyle toprak ile dost
gözü orada kulağı selada
vakit;
dönülmez akşamın ufkunda...