Düştü Tetik
hüzünlerin geçtiği
küçük deliklerden
havalanır bazen güvercinler
kıpır kıpır içim
bu kadar ürkektir yani
bilemezsin
neler geçtiğini
şimdi uzaklardasın
dökülür düşler
çıplak ağaçlardan
sağır dilsiz
kenarındayım eylülün
bu akşam caddelerde
bir ambulans hüznü
acıyla ilerleyen
ben değilim sanki
korktuk silkelemekten
közlerimizi
ateş böcekleri sokar mıydı
bilemedin, bilemedim
sabrıyla asırların
iner sarkıtlar tabana
şimdi keşifsiz kalan
yerlerim var
nasıl geçti anlayamazsın
düşünüp kapısında
dönülmez geçitlerin
ağlayamazsın
namlusuna sürdük ümitleri
düştük acı acı
kan, toz, duman
ne bir feryat ne bir aman
şimdi pejmürde halimle
bakıyorum
mısralardan elde
bir ben varım
tutunduğum daldan
kesilirken yüreğim
atılacak
tek bir kulaç kalmadı
ben artık
kıyısından
çok uzaktayım
ümitlerin
14.10.2012
şair bu biçim ezgiyi sevdi,
biz de severek okuyoruz,
kutlarım
sevgiyle kalın...
nasıl geçti anlayamazsın düşünüp kapısında dönülmez geçitlerin ağlayamazsın😅
Ağlasan bile fayda etmiyor. Güzeldi tebrikler yürekten...