Düştüm Düşlerimden

Kaç vedaya dokundum bilmem şu kısa ömrümde.

Neleri göze aldım da, döndüm tutkuların en dibinden. 

Ellerimi okşadım,

İki lafın belini kırdım kendimle,

Yalnızlığımdan azalttım.

Bir denizi düşledim uzunca,

oturup kıyısında ağladım.

Sonra içimi anladım.

Dünyamın solgun renklerini seyredaldım.

Kaç göze alış sığdırdım yıllarıma,

Kaçını sildim tek kalemde hafızamdan,

kaçını alnıma kazıdım.

Dikenli telleri vardı zihnimin.

Hoyrat bir makasla kestim bir başka düşümde.

Acımasızlaştım birdenbire.

Dimdik baktım hayata, gardımı aldım.

Bir türkü tutturdum uzunca, 

Haykırdım gezdiğim tüm sokaklarda.

İçime inceden bir sızı düştü,

Düş müydü, gerçek mi anlamadım

Acıların ayırdına varayamayışımın bilmem kaçıncısıydı...

Alışmışlığın belalı mikrobu sardı içimi,

Sorgulamayı bıraktım.

Sanrıları kabullendim,

İçimde özgür besteler duymaya başladım.

Kuşlar kanatlandı penceremde,

Düş gücüme sarıldım.

Tutunacak tek dalım oydu,

Kırsam, kırılacaktım...