Düşümün Ablası....

Ufak bir tebessüm yüzünde görebildiğim
En çokta tebessüm anların beni sana getiren
Uzaktan görebildiğim zerdali güzeli gözlerin
Bir de balı kıskandıran sözlerin
En çokta yüreğindi içimi eriten...
Sahi düşümde ne çok yerin var bilsen...




Uzun yollarını arşınlayıp gelmek isterim yanına
O çok sevdiğin deniz kenarında oturmak
Martılara simit atmak seninle
Konuşmadan saatlerce izlemek dalgaların hoyratlığını
Belki kafa tutmak dalgalara...
Sonra gece olmalı
Ve yıldızları saymalıyız bıkmadan...
Bir dilek tutmalıyız yıldızlardan
Kayarsa ben
Kaymazsa sen kazanmalısın...
En güçlü ihtimal hep sende olmalı
Üzülmemelisin kıyamam...




Esen yel olup geldim kapına
Arala al tüm masumiyetinle beni yanına...
Başımı dayayıp omzuna anlatayım yarın endişemi
Sen gül bana tüm yollarımı umutlarına ada...
Bir gün gelecek umut denizinde öğrettiğin yüzmeler
Koca bir okyanusla başa çıkacak bilirim...
Mutlu değilsin her gülücük bir acı göğsünde bilirim
Acılarını azaltmaya gelirim...




Sen düşümün ablası...
Sol yanım nasıl sıcak adını andım analı...
Gözlerim kapılarında
Sana geleceği güne sayılı takvimlerim...
Yüreğim hasretinde
Gözlerim küçücük resminde...
Gözünden akan tek yaşa kurban kalbim bilesin...
İyi ki varsın sıcak yanım
İyi ki düşümde de olsa ablamsın...
Cansın canansın candan öte bir varlıksın...




Not: Nebile aydın seviyorum seni...
Benden ufak bir armağan sana... Biliyorum düşlerim çıplak değil artık...