Düşünce Suçu

Ütüledim acılarımı
Kırış kırış olmuştu sensizliğin sancısında
Nasıl özledim bilemezsin
Ortadan ikiye bölünür gibi
Dipsiz kuyularda uçuruma âşık olur gibi...

Yıkadım belirsizliklerimi
Buz gibiydi yaşam
Sıcaklığını bulamadığım nefesinde
Hayatla sensizliğime acırken dondum.

Şimdi düşünce suçusun
Fikrim serden çıkıp, kayıplara karışmış
Yaşamak bile bana,
"Yok, onsuz olmaz" demiş
Suçsun.

Özledim çocuk yaşlarımı
Saçlarımda aklar da yok
Benden ayrı da değil sarı saçlarım
Bilemiyorum sevgilim
Sanırım benimki sevip,
Sevilebilmenin en kralını hissetme ihtiyacı...

Bir kuş kondu gönlüme
Tüylerinde inanılmaz bir lekeyle
Adı, "Sevda" kuşun,
Belli ki çektirecek yine
Kokusuyla, nazıyla, niyazıyla...

Sildim kaygılarımı
Silgini alabilirsin
Bilmiyorum ki sevgilim
Çok sevsem gidecek
Çok kalsam, çok gideceksin
Delinin tekiydim
Çorabımın tekini bulur gibi
Eşimi buldum
Delisin sevgilim!
Lâkin iki deli aynı kaderin oyuncusu olamaz
Bir kerede gidiyorum
Bu eylemi çok sevdim belli ki...
Gidenleri seyretmekten daha güzel,
En birinci!

En birinci yokluğum,
En birinci sensizliğe armağan olsun!
Sevgiler, sevgilim
Şiir biter, giderim
Şairim ben, biliyorsun
Gitmese bile, şiirinde gider şair
Yeni bir şiirde "Merhaba" deyip,
Yine gitmek için...