Düşündükçe
Ninemizin dizlerinin dibinde otururduk
Anlattığı masallarının kahramanı olurduk
Dünden bu güne ne de çabuk vardık
Çocuktuk büyüdük, sakalları ağarttık
Bir yuvada birlikte kuşlar gibi cıvıl cıvıldık
Kanat açıp uçtuk mu rüzgara mı savrulduk
Bir elin parmaklarıydık sağa sola dağıldık
Yürüdük de uzaklara yollarda mı kaybolduk
Düşündükçe şaşırıyoruz değil mi bu hıza ve engellenemeyen değişime. Değişimin olumlu yanlarına bakmalı. Hem biz olgunlaşıyoruz hem çağ ilerliyor bir şekilde. Geriye gittiğimiz şeyler de çok ama Dünya işte böyle bir yer. Her şey içiçe . Sevgiler selamlar Hayrettin ağabey. Takipteyim ilgiyle. 😊✍️🌾
Şiirinizi beğendim. düşünmek insan olmaktır. Bir bilgin; "Düşünüyorum o halde varım" demiştir.