Düşünürüm Sevgiliyi, Öksüzü...

Düşünürüm de sevgiliyi ben
perdeleri açmış mıdır bu bahar
çiçek tohumlarını vermiş mi ki toprağa
giymiş midir renga renk fistanlarını
saçlarının örgüsünü çözmüş mü
hayaller kurup sürüdü mü tarağı
içinde ki suskunluğu bozmuş mu
diline dolamış mi türkülerimi
yolladı mı mevlasına dileklerini
yalancı baharı unutup bir an
bademleri görüp kandı mı, bilmem
andı mı beni her bir çiçekte
sitemler mi etti yalancı diye
kırdı mı dalları bir bir hırsından
öfkesine yenik düştü mü yoksa
dert bir değil ki oysa ?...
&
Düşünürüm de çocukları ben
sofralarına zeytin kondu mu
tonton oğlan bu sabah ta doydu mu
sokakları çamurludur bilirim şimdi
kara lastik ayağını sıkıp vurdu mu
uyudumu şu komşunun öksüz'ü
rüyasında, Babasını gördü mü
doya doya sarıldı mı boynuna
uyanırken, o, bir daha öldü mü
tüttü mü ki sobaları bu sabah
ısındı mı yürekleri bir nebze
umutları yakılırken her gece
unuttu mu onları ki, Ay dede
gün, gözyaşlarını hiç kuruttu mu
büyüttü mü acılarını yoksa ?...
&
Düşünürüm yar, hep düşünürüm
bir seni, bir öksüz'ümü, üzülürüm
büzülürüm işte kuytularım da
uykularımdan bile sürülürüm
tanığım olur kara duvarlar
yıkmak isterim kader bu diye
ben, yumruklarımı vururum delice
kanar tenim, dökülür sıva her gece
eğilir başım, belim bükülür
gönül, sevdalarına öykünür yine
gün yürür, hayat sürür, dert büyür
bense, hep düşünürüm
düş vururum
üzülürüm !...