Dut Ağacı

Evimizin önündeydin.

Cıvıltılı günündeydin.

Sanki köy düğünündeydin,

Neşen boldu dut ağacı.

Bilen yoktu, kaçtı yaşı?

Gördü kaç baharı, kışı.

Eşi, dostu, arkadaşı,

Bizi bildi dut ağacı.

Tırmanırdık, sarılırdık.

Yuva yapar kurulurduk.

Çıka, ine yorulurduk,

Bize yoldu, dut ağacı.

Kuşlar konar ötüşürdü,

Gaga vurup bölüşürdü,

Yere meyve düşürürdü,

Tadı baldı dut ağacı.

Dalı vardı dörtlü çatal,

Sanki yuva yapmış kartal.

Yaşananlar şimdi masal,

Hayal oldu dut ağacı.

Dut ağacı, dut ağacı,

Günler geçti tatlı, acı.

Çocukluğun hoş andacı,

Sende kaldı dut ağacı.

Kumkuma başında esen.

İnsaf bilmez seni kesen.

Issız kaldı şimdi mesken.

Bu bir züldü dut ağacı.