DuvaЯ;a KaЯ;şı (özgürlüğüm)

esaret bir kez daha sesini yükseltti
müzevvir insanların koşuşturduğu dünya
efsunlanmış kalpler, desise edilmiş sevaplar
durağanlaşmış aklım, mülevves duygularım





minberi düşmüş bir savaşçı gibiyim cephede
eza dolu günüm, karşımda Rasist yığını
mehtapta alnıma değer ay ışığı çırılçıplak
tereslerin elinde kalan özgürlüğüm




yarap ! Ab-ı hayat nerede, kim bu mücrimler defterinde?
kalbimde arta kalan duygularıma fünye ilave ettim
bir ses ver ki çaresizliğime, garezim kalmasın kendime
seslerin en güzeli tar'dan, ve cevabım bamtelimden gelsin sana




ve dağların en tepelerinden sesleniyorum yarım kalmış özgürlüğüme.
mengeneyle göğsüme taktığınız hürriyet, rüzgârın tehdidinde
pandamınkilerin anlattığı, ancak oyunlarda oynadığımız raga gibi
ben pespaye insanların huzurundayım. Bana bakma öyle lütfen
hebennakeci gibi, nezaretinde himaye edemeyeceksin bu kez beni