Duvar

Duvar; mahcup bir gülümseme,
Bir yavrunun ayağında ayakkabı,
Bir kadının ocaktaki yemeği...
Duvar; nasır ve ekmek,
Yoksul ocağında yaşam demek...

Duvar; ayazlı sabahlarda çatlayan avuç
Sobadaki odun, demlikte çay...
Umuttan yükselen buğu...
Ne gördüm ben, neye dokundum
Duvar emiyor içimdeki soğuğu.

Masa başında çillenen kibir
Anlıyorum, görmüyor duvarları
Amele malasında işlenen sanatı görmüyor
Komşu kadına sesleniyor,
Şu sanata bak, diyor...

Kokusunu duyuyorum
Harca bulanan terin
Kahkahalar, çığlıklar; tavana vuran sürur
Vitrindeki apolet, vazoda duran gurur...
Ah kokusunu duyuyorum
Harca bulanan terin
Bu ne tezattır böyle
Cilvesi mi kaderin?