Duvar Ağlar mı?

duvar ağlar mı?
ağlar bazen,soğudukça neminden
yürek ağlar mı?
ağlar,acıyla koyulaşan deminden

yıllar üzerimden,dozer gibi
ezer geçer
yaş kemale erince
şapşal gözlerim,ahvalimi son kez seyreder.

elimde talan
kasımdan kalan
kurumuş bir kasımpatı
ve yüreğimde buruk bir hicran

gençlik ,hızlı rüzgarıyla geçti
sonunda fırtına biçti
şu telaşlı yüreğiyle
bir çekişte koca ömrü içti

bitmez dediğin sevgiler
bir gün bitermiş
yıpratan sevgi değil yüreği
dil yarası dediğimiz,sözlermiş

yalandan yüzüme gülen
güneşi yüzüme sönen
sen yalancı dünya
etimi asalak gibi sömüren
dizlerimi her lahza,ellerimle dövdüren
bu şehri bana vefasız eden
baharımı,silip süpüren
yalancı dünya
ne kışım kaldı,ne baharım
silmeden üstüne katlanıyor
yaşadıkça alın yazım
gülüm ahuzarım

düzlüğüm bayır
hayatım kahır
sözüm sivri
doğrum oldu eğri
oldukça yorgunum
yüreğimden vurgunum

kırık camlarım
kırılır yanlarım
daralır alanlarım
darılır canlarım

avuçlarım yangın
umutlarım isyan
hülyalarım baygın
nasıl yaşar böyle insan

sonu var mı yolumuzun
hem meşakatliymiş,hem de uzun
yanlızlk çaldıkça kapımızı
üzerimize korkular serpilir
hakikatler kızartır,suratımızı

şimdi zaman artık durmakta
saat,son saniyeleri vurmakta.
acil çıkış,kapısı her an açık
lakin
yavaşlasa olur mu zaman?
çünkü, hayat henüz bende yeni başlamakta..

elimde ödediğim bedellerin faturası var
bundan sonra,ağlamasın neminden duvar..