Duvarlar

1. Köşe
Duvarlar sağır-dilsiz, duvarlar dert karası;
Anne elinden sürgün, başımı, okşar durur;
Duvarda her mahkûmun bellidir hatırası;
Kapıma gardiyanlar icap eder de vurur;
Gözlerimde hasretin aman vermez yarası;
Kirpiklerim, gözyaşım yere düşerken kurur;
Duvarlar sağır-dilsiz, duvarlar dert karası....
2. Köşe
Duvarlar merhametin can verdiği bir kucak;
Dört yanında tövbekâr kulların tövbe sesi;
Efkâr nöbeti tutar duvarlar köşe ? bucak;
Vatan diyen bülbüle vatandır taş kafesi;
Sönmeye yeminlidir burda tüten her ocak;
Bilmem ki ne bu çığlık bu ağıt neyin nesi;
Duvarlar merhametin can verdiği bir kucak...
3. Köşe
Duvarlar görmeyene çizdirilen resimken;
Kiminde bir dağ başı kiminde hep gökyüzü;
Hece hece kaybolan tanıdık bir isimken;
Kiminin pişmanlıktır son nefeste her sözü;
Künyeden ölüm düşer insan safi cisimken;
Nedense hep mutludur aynanın sefil yüzü;
Duvarlar görmeyene çizdirilen resimken...
4. Köşe
Duvarlar taş duvarlar annen su baban toprak;
Ustan hangi zahmetle yoğurdu seni böyle;
Her tarafta gezinir akıldan çıkan idrak;
Tasvirine kudretin yetmez mi o'nu söyle;
Kımıldamaz bağrında ne bir dal ne bir yaprak;
Kapanmış dört bir yanın tabut misali öyle;
Duvarlar taş duvarlar annen su baban toprak...

13/12/2010
Saat:23:10