Duvarlar

Duvarlar
Bizim duvarlarımız
Yeşil pembe mavisiyle
Giyiniktir kuru duvarlar
Lacivert füme grisiyle
Çıplaktır ıslak duvarlar

Hangisine yaslansan görünmeyen çatlaklar
Dıştan örülen duvarlar önce içeriden yıkılır

Duvarlar var
Kiremitten kerpiçten..
Alçaktır yüksek değil şeffaftır kalın değil
O daracık duvarlar senin duvarların mı?

Henüz çizil(e)memiş resimleri
Siyah beyaz fotoğrafları
Ve arkasında saklanan hayallerin
Tuvali beyaz fırçaları gökkuşağına bulanmış
O duvarlar mı senin duvarların?

/Haydi al fırçanı eline
ve çiz hayallerini tekrar
Onlar senin
Gökkuşağı hepimizin
Resmini çizebilir(mi)sin/

Duvarlar
Dışarıdan görünen soluk aldatıcı
En altta saklanan sarımtırak bulamacı
Ve kendi rengini bile unutturan
O unutulmuş duvarlar senin duvarların mı?

/Çık öyleyse duvarların ardından artık
ve yaz unutulmuş ne varsa her şeyi tekrar
Yapabilir(mi)sin/

Derinlerinde kalan asil renkleri
Başta pembedir belki de uçuk mavi
Ve günden güne kalınlaşan
Ve gittikçe koyulaşan tonları ile
O terkedilmiş duvarlar mı senin duvarların?

/Hiçbir renk gizleyemez asaletini
ve terkedilmiş olamaz hiçbir canlı
Sen terk etmedikçe hayatı
Dönebilir(mi)sin tekrar/

Sesler sızan zayıf ve çatlaklardan
Geçip giden öylece hayatlardan
Ve zayıfladıkça arkası görünen
Ve hala yıkılmayan dimdik duran
O cesur duvarlar kimin duvarları?

Duvarlar korur
Duvarlar mahpus olur kimi zaman
Hayatlar yazılır dikenli duvarlara
Sessiz ve zamanın dışında yaşar onlar
O yelkovanı durmuş duvarlar senin duvarların mı?

/Ki o duvarlardır en zor yenilenen
Lakin yoktur hiçbir duvar tekrar örülemeyen
Örebilir(mi)sin tekrar/

Hayata çizilen kadın duvarlar var
Dondurucu sıcaklıkta köhne dururlar
Ayıplanmış ve kördüğümdür onlar
O acımasız duvarlar kimin duvarları?

Ve ıssızdır köprü altı duvarları
Dondurur yaslananları
Ölü sandığımız yok sayılan
O hayalet duvarlar kimin duvarları?

Ki o duvarlar da bizim duvarlarımız
Gör artık..
Dokunabilir(mi)sin sevgiyle
Ve bakabilir(mi)sin yüz çevirmeden tekrar
"Ateş düştüğü yeri yakar"...



03 Ocak 2010 İzmir