Duy Sesimi Ankara

Günler kara gece zindan,
Çıkmazsın kalplerden bir an,
Yaşantımız oldu viran,
Duy sesimi sen Ankara.

Göz yaşları kurumuyor,
Dizler taşımaz ayaklarda yürümüyor,
Yüzlerde artık gülmüyor,
Duy sesimi sen Ankara.

Göz yaşları akar oldu,
Halimizde harap oldu,
Bütün yükte emekliyi buldu,
Gör halimi sen Ankara.

Hasret oldu çile oldu,
Dolmayan da file oldu,
Parklar hep Emekli doldu,
Gör bunları sen Ankara.

Gurbet değil hasret değil,
Sabredecek bir dert değil,
Şimdi artık cennet değil,
Bil bunları sen Ankara.

06 ARALIK 2011