Duydum Ki
Duydum ki kahrımı neş'ene sebep;
Hüznümü keyfine ortak etmişsin...
Bir yangın yüklenmiş günahlarımı;
Ateşle başlayıp külle bitmişsin...
Hicran meyhanesi dediğin yerde;
Adımız yazılmış damlayan terde;
Sordun mu nerdeyim şimdi ben nerde;
Aklımı firara koyup gitmişsin...
Soranlar olunca asılmış yüzün;
Görenler anlattı, nemlenmiş gözün;
Terk ettim demeye utanmış sözün;
Boşuna sevdama yalan katmışsın...
Adını öfkeyle kazarken taşa;
Hakkına helallik isteme boşa;
İnanmam gözünden döktüğün yaşa;
Sevdama beş kuruş deyip satmışsın...
Huzurda bağlanır eller elbette;
Gerçeğe diz çöker diller elbette;
Boynunu bükecek güller elbette;
Bir olmaz dizinde sevip yatmışsın...
'Duydum ki gözünde güneşsiz gece;
Can verdi dilimde doğmayan hece'!..
06/05/2010
Saat: 10:07
Uyakları ve anlam bütünlüğüyle, hem göze hem kulağa hitab eden,
En çok da:
'Duydum ki gözünde güneşsiz gece; Can verdi dilimde doğmayan hece'!..
dizesini sevdiğim bir şiir oldu...