Duyguların Savaşı

her akşamın sabahında
bir yalnızlık çığlığı ile uyanırsın
ve duymamaya çalışırsın
yokluğunun namelerini..
ufuktan hep gözlerini kaçırırsın
kilit vurursun ruhuna
Eylül edasıyla salınır duyguların..
ölüm uykusu sanırsın
geceyle gelene gözlerini kapatırsın,
kim bilir kaç kez vurulursun
hazan ayazında
kimbilir kaç kez yanarsın
volkanların tesirinde
keşkelerin pençesinde
dudaklarını kemirirsin
kanadıkça gönül yaran
azalır acıların sanırsın..
kendinle iç savaşını kaybedersin....