Duyulmadan Kimselere

Oturdum bir seher vaktiydi balkonumda,
Doğuyordu güneş karanlık gecelerden,
Yine bulutlardan sıyrılıyor güneş,
Vakit doldu yola koyulmak gerek...

Çıkarken sokağa eski kapımdan gıcırdayan ses,
Doldu içime birden eski sefalar,
Nerde o bir aşk için çektiğimiz cefalar,
Boş bir kafa ile yola koyulmak gerek...

Sokağımda mırıldayan masum kediler,
Gecenin karanlığını yok etmek için ışıldayan direkler,
Sessizliği bozan o çılgın sesler,
Sessiz bir kalp ile yola koyulmak gerek...

Duraklar Hınca Hınç insan dolu,
Oturduğum koltuğumda kulağa hoş gelen sohbetler,
Bir sabah sigarası sefasında,
Duyulmadan kimselere yola koyulmak gerek...

Akrep niye hep yavaş yelkovandan,
Vakit niye geçmez bu akşam,
Toplanıyor bütün dostlar,
Dokunmadan kimseye yola koyulmak gerek