Ebedi Aşkımsın Sen Yalnızlık

göklere çıkmış aşkım kanatları kırık,
hava birdenbire puslu, alacakaranlık.
gözleri gözlerime değdiğinde ikimizde yandık
benim ebedi aşkımsın sen yalnızlık.

pas tutmuş yüreğime yok ki merhem
avuçlarım terler sen aklımdayken
kalp atışları durur sanki sen giderken
denizler, dalgalarını vurur yüreğinin sahilinden.

hasretim artık ulaşılmaz yerlerde.
yerin en dibinde veya kasvetli göklerde
sen nerdeysen hasretim seni takipte.
gözlerim yolları aşındırdı gelişini gözlemekte sadece

silmek kolay mı sanki bir kalemde
bulmak bu kadar zor iken bu alemde
gidişin ayrı dert zaten şu gönlümde
gidip de dönmeyişin meçhulden
bitiriyor usulca seni sol göğsümde.