Ebediyet

Derin bir uykudaydım uyandım!
Gül yüzün sabahım oldu.
Demledim aşkımı,katık ettim ekmeğimi geçen zaman.
Güneşim oldu gülüşün
İçimi ısıtıı
Hayalin tek dostum oldu yalan dünyada
Erişilmezlik,çaresizlik yok lügatımda
Hele pes etmek hiç yok
Ama konu sensen!
Etrafım bir kafes,bense içindeki bülbül
Biçare söylerim sen benimsin diye
Söylerim,ben de bilirim söylediğimin imkansızlığını
Ama hayalde olsa birara özgür kalırım
Sonra dönerim kafesime
Ümitsizce beklerim ebediyetimi...