Ebru Öğretmen

-Bir arabesk şiir-

Sevmesini bilemedim
Bil ki yüreğim kanıyor
Gözyaşımı silemedim
İnan canım çok yanıyor!

Yanlışlarla döğüşerek
Direniyor tek başına
Acılarla boğuşarak
Gelmiş otuzlu yaşına

Yüreği alev alevdir
İçini kimseye dökmez
Acı içinde bir devdir
Aşk acısı ona sökmez!

Hiç kimseyle paylaşmıyor
Yaşadığı sorunları
Doğru olandan şaşmıyor
Hiçe sayıp orunları

O'na sevgi göstermeli
Umursamaz para pulmuş
Mutluluk, huzur vermeli
Yüreği dertlerle dolmuş

Kadife, pürüzsüz teni
İnce ruhlu, merhametli
İnan seviyorum seni
Anlatabilmek zahmetli

Hiç bilmezler, bilemezler
İçini yakan ateşi
Yüreğinden silemezler
Yüzünde doğan güneşi

Hem narin, hem duygusaldır
Anlatmaya dilim yetmez
Zariftir, incecik daldır
Kırılsa da belli etmez!

Gizemine akıl ermez
Çektiği ne zorluklar var
Ser verir, sırrını vermez
Neleri kendine saklar?

Anlatmak istesem seni
Anlatamam beni aşar
Sen de anladın mı beni
Seni anladığım kadar?

Birazcık geç uyansa da
Bu aşk işi çok karışık
Aşktan canı çok yansa da
O sevgiye, aşka aşık!

Benim kadar kimse bilmez
O'nun insancıl yanını
İnsanı ayırıp bölmez
Sevgiye verir canını

Asla başkasını ezmez
Kendinedir bütün kahrı
Aşık olanları üzmez
Çünkü aşktan yanmış bağrı

Anne-baba saygısından
Aşkları geri çevirmiş
İncitirim kaygısından
Yirmibeşini devirmiş!

Başkalarına kıyamaz
Üzer hep kendi kendini
Olmaza amin diyemez
Göstermelik değil dini!

Ne hoca, ne de hacıdır
İyi-doğru öğretendir
Ne şu'cu, ne de bu'cudur
Dosdoğru bir öğretmendir!

Kutsal mesleği gereği
Sevgi dolu, hem yürekli
Dostluktan yana yüreği
Barış istiyor sürekli

Terk ederse dert ortağım
Gündüz güllerim solacak
Bozulacak gönül bağım
Gecem hüzünle dolacak!

Sevgilim kimi seçecek
Gece haram, ben uykusuz
Böyle kaç gece geçecek
Aşka özlem, O'na susuz!

Kaç gün oldu sen gideli
Yemek içmek haram bana
Nedir sevginin bedeli
Hadi, soruyorum sana?

Sen benden gittin gideli
Tek çarem boyun bükmek mi?
Seni sevmenin bedeli
Sadece acı çekmek mi?

Yüreği özlemle yakmak
Sonu gelmez bu eza'nın
Yârine uzaktan bakmak
İnsafı yok bu cezanın

Aşk acısıyla yaralı
Ceylan yüreği kanıyor
Gizli dertleri sıralı
Bilmeyen mutlu sanıyor!

Söz veremem ben kendime
Özlenmez mi o bir deli
Aşksız da yaşanır deme
Dinmiyor gözünün seli

Aşksız dediğime bakma
Aşkı yüreğinde saklı
Sakın ha gönlünü yıkma
Üzüntüden gider aklı

Aşkın acısını erken
Genç yaşında yüklenmişsin
Gidiyorum, gittim derken
Yüreğime saklanmışsın!

Seni nasıl unuturum
Beynime kazınmış adın!
Sensiz ben nasıl uyurum
Yüreğimde kaldın kadın!

Haykırmak istiyorum ah!
Bir sevda ki ömre zarar
Kalbimi biliyor Allah
Saklasam ki neye yarar?

Bilmeni isterim şunu:
Ciğerparem Hanım Ebru
Bütün dünya duysun bunu;
Sevdim seni canım Ebru!

Gönül almakken muradım
Gönlünü yıkmak mı, asla!
Yıllarca aşkı aradım
Al beni göğsüne yasla!

Ecel beni de bulacak
Bunu da işte böyle bil!
Ruhum seninle olacak
Unutmam hiç mümkün değil!

Sen de beni özler misin
(Cumali'yi özler misin)
Benim özlediğim kadar?
Bu ateşi közler misin
Yüreğimde bir yangın var!

Cumali Cumalioğlu
08.10.2008-16:10



Bu şiirdeki hiçbir söz gerçek değildir!
Varsayımlardan kurulu bir arabesktir!