Ebruli iklim

-//

Dilinin repliğinde

Kısa bir ayîn tedirginliği

Uzun koridorlu harflerden kısaltılmış güfteler

Gül beyti gözlerine hiç uğramasın tek bir yaş

Cennet kuytusu yüreğini

Almasın sakın telaş .

Say ki; ateşler suskun artık,

Düşürmez gölgesini kibrit mahallemize

İnadını unutmuş kaktüs dikenini köreltmiş, çöllerin sürüsüne.

Say ki;sana sür’günüm

Sarhoşluk Mümtaz sevinç,

İçimin kerbelasında bir başka sevda

Benim için bir hiçtir hiç.

Yüreğim ister sana bir şeyler söylemeyi

Seni anlatmayan söz jilettir

Durmaz keser şiirlerimi.

Yüzünün aynasında billurdan bir zerre gibi gör c’ismimi

Ne sel ne sağanak yağmur

Islatmıyor beni bir damla

Üşütmüyor beni kış

Yakmıyor beni yaz

Ateşten mütevekkil içimi denizlere kilitledim

Ebrûli bir hasretle sevdamı ilikledim.

Sana susuyor ömrüm

Sana ağlıyor geçmiş

İçim içime sorar

“ şimdiye dek neredeymiş .

Neden çıkıp gelmedi bunca yıl bunca zaman

Neden gönül teline aşk ile olmadı ferman ..”

Sana susuyor keder

Senli bu meçhul yaşam

Yeniden yazdırıyor kader