Edebiyat Sayhası

Eremedim dünyanın akıl almaz haline
Uyamadım cahilin katıksız ahvaline




Dünyanın uzay denen boşluğunda gezerken
Bir cahilin sözüne kabardı kulaklarım
Akıl almaz us ile cebelleşip dururken
Meramsız bir cahile takıldı belleklerim
Cehalet bekçileri nöbeti devralırken
Çözemedim aklımı cahil ile yorarken
Dünyanın uzay denen boşluğunda gezerken



Sarıldı hep etrafım bu nasıl bir ihtilal
Ziyan zebil oldu hep akılvari ünvanım
Bu dünyadan ederken öbürüne intikal
Nedamet kaygısıyla yüzüldü hep imanım
Ram olmuş yüreğimden bre cahil geri kal
İşim olmaz seninle belleğimden ırak ol
Sarıldı hep etrafım bu nasıl bir ihtilal



Ayni çatı altında beraberce yaşarken
Henüz tamamlanmamış ahdimin kurbanıyım
Alt üst olmuş sözcükler bentlerinden taşarken
Nedamet sancısının zoraki fermanıyım
Bu ne diye sormayın, bir fikrim yok beşerken
Bulmadım bir çözüm ben bu işe şaşarken
Ayni çatı altında beraberce yaşarken



Art arda hatalarla artarken pot kırmalar
Sebebi oldu ''cahil'', nefretlerimin hası
Kanayan sözcüklerde inleyen bağırmalar
Zül oldu edebiyat duyulurken sayhası
Daha da çoğalırken devasız çağırmalar
Baş gösterdi gözlerde üst üste seğirmeler
Art arda hatalarla artarken pot kırmalar




Edebiyat diliyle yazmak zulümse sana
Kahretme sözcüklere yazık etme imlana

Kardelen
23.6.2012