Edebiyatım ve Sen

Ben seni epik bir şiir kadar kahramanca,
Lirik bir şiir kadar aşkla,
Didaktik bir şiir kadar da öğretici yanlarımla sevdim
Fabl'lığım ise bir varmış, hep yokmuşluğumdan geliyordu.

Tecahül-i Arif ile sözleşmişsiniz.
Biliyormuşsun sevdiğimi, bilmez görünüyormuşsun.
Satirik bir şiir kadar alay konusuyum şimdi.
Ben seni edebiyatımın arttıkça eksilen yanlarıyla sevdim.
Bir münasip tenasüpte buluşalım.
Birbirimize uyamadık, dizeler uysun.
Ben seni kalemimin teşhis ve intak dolu tozlu yollarında sevdim.
Öksürürken konuştu kalemim,
Sonra "Seviyorum" çıktı ağzından,
"Sus" diyemedim.
Yüreğim olsa belki söylerdim,
Belki dinlerdi;
Kaleme söz de geçmiyordu sevgili...