Edepli/bası
Ne güzel söylemiş Cüneyd-i Bağdadi
İnsan edebi kadar insandır
Edebin yoksa bi hiçsin
Çölde kum tanesi bile değilsin
Edebin yoksa 0 bile değilsin
Eksisin artıya çıkmaz pozitife değmezsin
Yerin dibindesin en altında
Yukarı çıkamaz gökyüzünü göremezsin
Edebin yoksa kirlisin, bulanıksın
Nafile Zemzem suyuna da batsan
Çamursun sen çamur
Suyla yıkansan bile aynısın
Çok mu taşıması zor
Cahil insandan daha kötü ne olabilir
Ama cehaletten kötü tek şey var
Edep libası yırtılmış insan
Sen iflah olmazsın
Karanlıktan daha karasın
Ateşe ne hacet sen varken
Sen zaten kendi ateşinde yanarsın
İlim geride kaldı, illa edep illa edep. Şiir çok güzeldi Orhan Hocam. Yüreğine, kalemine sağlık.
Edep libası deyince ahlak kavramını çağrıştırdı. Ahlak yaratılıştan insanda var olan huylar bütünü olsa da ahlak, edep gibi kavramlar kendi içinde kendisini değiştirmeye, yenilemeye, güzelliştirmeye müsaittir. Bu da ancak bilgi ve o bilgiyi bilgeliğe dönüştürerek mümkündür. İnsan geldiği gibi gitmek istiyorsa ona 'kütük' diyoruz toplumumuzda. Ama hatalar işlese bile rotasını iyiliğe, güzelliğe, vicdana çeviriyorsa ona da iyi huylu, edepli insan diyoruz. Bu arada bir insanın hayatta ona biçtiği rollerden dolayı birçok farkı yüzü olduğunu okumuştum. Edep ve güzel ahlak ise bu birden fazla yüzü mutedil olana indirger ve insanı dengeli kılar ilişkilerinde. Başlıktaki ayracı anlamadım. Şiirin güzeldi. En içten tebriklerimle sevgili Orhan.