Efkar Demliyor Acılar

Silmekten bıktığım damlalar hüküm sürüyor yüzümde...
Özlediğim bir çift dünya gibi beni izleyen gözlerin nerede !
Söyle de bir şarkının nakaratına takılıp kalalım yine...
Bilmesen de görmesen de ben buyum şimdilerde...


İmkansızı istemek suçmuş gibi bakma !
Aşka inancın olsa sabahlardın kapımda...
Gönlümü lime lime eden gecelere savurdum.
Tenha bir bela bellemiştim gözlerini , yanıldım...

Sancısına büyüyen kırık bir kalpten fazlası....
Elimi attığım her hal inci inci dökülen yanık tarlası...
Özlem ekilmiş , ölüm bellemiş zifiri gece gibi sessiz...
Pusular kuruldu çıkmazdayım , yol göster dardayım !

Yokluğunun belası bu çıkmazlar !
İhanet gibi kanıma sızıyor sancılar...
İç çekiş değil efkar demliyor acılar...
Gel desem gelemezsin bilirim.

İmzası solumda kazılan ,
efkar demlediğim her gece şiir olan sen !
Susma ne olur Konuş benimle...
Yoksa yaşamak değil nefes almak bile zor mesele...