Efkâr-ı Cünun

derd-i firakı yele
azab-ı sevdayı sele verip
ah-u zarı güle vermişim
efkâr-ı umumdan bana ne

gözlerimi güle değip
elimi ağyâra değip
tenimi laleye değmişim
efkâr-ı nazardan bana ne

bülbüle mest olup
çöllere serab olup
ırmağa ark olmuşum
efkâr-ı lâlden bana ne

hüsnü aşka verip
gönlümü yâre verip
masivadan geçmişim
efkâr-ı ağyârdan bana ne