Efkarım

Her adımım kör zindan voltasız aydınlığım 

Bir fokurdama sesi verirken çaydanlığım 

Parmak aralarımdan akarken sarı zifir 

Ciğerime ciğerime indi şu nursuz kâfir 

Bulsa bir aralıktan oda kaçıp gidecek 

Ya üstüme sinecek yada vedâ edecek 

Küllerin arasında uyuklarken efkârım 

Nöbet tutan gözlerim medârı iftihârım 

Uğultumdan hâbersiz uzaktayken müzekkir 

Tavandaki simâya yüklendi bütün zikir 

Korkuyorum yakında oda insâf güdecek 

Yada bıkıp hâlinden tepeme dökülecek 

Bölünmüyor eşliği çayımla dumanımın 

Sanki şartı olmuşlar şiirsel imânımın 

Bu üçlüyü edemem ne zelil nede hâkir 

Nasıl olsa hasretle barınıyor bu fâkir 

Dayanıyor tüm gücüm ha bitti ha bitecek 

Belki birgün varlığım o burnunda tütecek 

Murat Çakıroğlu