Eflatun Hırsızları

Gözyaşlarını geceye yatırmış okşuyorken çatladı kelimelerin kabuğu dilsizliğe
Bir masala inandırılmış
Ve şiirin yokluğuna bitap düşmüş çocuklar
Yeni bir oyun arıyordu yeryüzüne


Öyle böyle değildi yürüdükleri yollarda yalnızlıkları
Gözlerini karartmışlardı masmavi gökyüzü uğruna
Firardılar
Şafağa kaçan soğuk kurşun dilsizliğinde her yeni güne
Gecelere bindirilmiş efeler gibi gölge
Issız
Savaştıkça sınandılar


Daha niceleri mavi cenazeler kaldırdı çocukluklarından
Avuçları nasırlı güvercin
Duvarlarda özgür hayattılar
Çentik çentik mahkum ki zamana
Hafiftiler dudakların arasından sızan ıslık melodisi gibi
Zindandılar



Öyle böyle değildi kavuşmaları aşk sarhoşluklarında
Savruldular emek yoksulu kavgalara kahramanca
Yapraktılar
Solmuştular hasret kokan kelimeler gibi
Örslere yatırılmış çekiç gibi kızıl
Yangın
Vuruldukça mağrurdular


Daha niceleri sokuldu bir akrep yolculuğunda
Soyundular kekeme sevdalara zehirli gecelerde
Dindirdiler
Çıplaktırlar sigara dumanı gibi
Hafiftiler dudakların arasından sızan zaman misali
Tespih boncuğu sertliğinde ayaza tebessümdüler
Karanlık


Daha niceleri delikanlı voltalara sırdaştılar
Sokuldular bir yelkovan edasıyla vefaya
Çığlıktılar
Filistin askılarında k/an revan içinde



Öyle böyle değildi baş kaldırışları aciz fısıltılara
Mihenk taşlarında unutulan yağmurdular
Damla damla
Gözleri okyanusa bakan martı susuzluğunda
Emanet bırakılmış hazineler gibi sessiz
Değerliydiler


Daha niceleri insandılar insanlığa
İsyanları sebepli sebepsiz ...