Efsun

Sözün bittiği yerdeyim.
Aşk haznem yetmiyor artık
Mısralarımda seni nakşetmeye.
Nefesim yetmiyor artık
Sevdamı sana duyurmaya.
Keşke duysan beni,
Saklanmasan sessizliğin gizemine, keşke...

Bak kocaman bir sevda var yüreğimde,
Duy ?aşk' diye yankılanan çığlıklarımı
Konuş kalbindeki bir damla aşkla.
Hadi çık artık gizlendiğin o sevgi kuyusundan,
Hisset aşkı damarlarında gezerken her an,
Ve gel ben gel demekten vazgeçmeden...

Ah ! yüreğinden yayılırken o muhteşem ziya
Kör oluyorum giderken ölüme.
Göremiyorum senden başka bir tek ışık
Duyamıyorum teninden yayılan o rahiyaları hiçbir tende.
Böyle kayıtsızken bile söyle ey hain ne yaptın bana ?
Bu efsun, bu ateş, bu aşk, ben mecnun
Kapılmamak ne mümkün ışığına ...

Yüreğim sahranın tam ortasında sanki
Varlığın içimi ferahlatan bir serap
Dudaklarında tek bir damla aşk için bendeki nida
Zehir olsa da içerim bu aşkı zemzem niyetine...

Sonum ölüm olsa da aşkın
sen yoksan ömrümde
hayatta yok zerre kadar gözümde...

İyiki doğdun bu yere bu göğe
İyki doğdun yüreğime
Sakın ha bensiz ölme...


1 NİSAN 2012
Muğla
[email protected].?~~