Efsun

Papatya misalidir mutluluk
Dört mevsimde bir güler yüzüm güneşle
Hele Kışa aşık bir gönle aşıksan
Yazın bile üşürsün yarin gözlerinde
Ebru misali nazlı yarin yüreği
Her renk gezer teninde aheste aheste
Bazen Kamaşır gözlerin ışıktan
Bazen de kararır gözlerin aydınlığındaki karanlıktan
İşte böyle bir kez kapılınca nefesine
nakkaş misali işler sanatını hem tenine hem gönlüne

gayrı iflah olmaz ruhun toprağın ne altında ne üstünde.....



24 aralık 2012
manisa