Efsun'lu Telsiz Çağrışımları

vakitsiz bir gün sönümü akşamı Şirince'de
bağbozumu vakti
yürek hoplatan;
k(g)üllerin arasından bir süzülen bir orkide
tüm şaşaasıyla yüreklere caka satan
şaşaası basitliğinden!
cakası sadeliğinden kaynaklanan
efsunlu bir krizantem!




bir şarabi şiir dudaklarımda
tüm rayihalarını zerkederden semaya
tüm kırgınlıkların önünde duracak hatıralarım
özlemlerimin başsayfasında olacak her daim
duru lirik ve haris eski zaman hatıralarım..



EFSUN harika kadının adı!

ki;

tekliğinin güvenini salar her merhaba diyene!
unutulmuş yok saydığım
hele de bu devirde
onun varlığında vücuttur
ve semirir
taşınır pırlanta bir mücevher gibi heybesinde;

güven
samimiyet
insancıl dostluk
asaletindeki saflık
akaidindeki doğruluk
ve sır saklamadaki hassasiyet
kısaca ongun bir beşere has topyekün insaniyet!



ender rastlanacak ilkeli vakarlı bir duruş
sağ yanındaki yazmaktan yorgun!
rabbinin
sol melekleri okumayı unutmuş!

velhasıl
'çıldırmış şairlerin' şiirlerinde bahsettiği peri !
ve her daim her ortamda dediğim gibi
gerçek bir prenses!


kötülüğe kapalı kapısı taa önsözünden
tüm kötülüklerden münezzeh bir candostu
kadife yumuşaklığında bir yürek
dile gelmeyen tüm efsunlu kelamların tam adı
her türlü övgülerimin esas kadını!



vaktizatında aynı çatı altında nefeslenmişiz
ortak acılara ağlamışız
aynı muzipliklere gülmüşüz
oturduğumuz yerden kazıdığımız adımız
ağacın gözlerine çıkmış neredeyse!


uzaklar girse de araya;
ki bu dokuz yılın yokluğu
'çoktan sıvasını dökmüş yüzümün'
ama eski dosttan düşman olmaz
bu dost da;
zaten 'düşmanlığı'da yakından görse tanımaz!

.....................................................

bir dünya kalabalık içinde
yalnızlık uğultuları(ymış)
aslında benim duyduklarım
soğuk ve yalana temayül bir sürü lakırdı
dost sandıklarımdan...

gün unutturur
geceye varmadan sıkar atar bir çoğunun boğazını..

ama

kulaklarımdadır hala
Şirince otobüs durağından
metafizik ötesi
ve tel/siz içime işleyen
o sıcacık şefkatli sesi
n'olur gitme! ...



ne bir uyku unutturabilir onu
ne bir dünyevi zaman
nede araya giren bir
k(g)ül/kedisi!...


unutmak unutulanlara mahsustur
kaleme yazdıran efsunlu güç adına!

bir arsız ölüm unutturabilir ancak !