Eftalya

Gece bütün günahları ile kamburum haline gelmişken,
Hasret üzerimde denerken tüm insanlık dışı işkencelerini,
Şu bir dirhemlik aklımla güzelliğini algılamaya çalışırken,
Yerden de gökten de yedi kat yükseklikte bir belgisiz zamirde,
Beni benden etmiş sana inat...
İki titrek dudağıma zar zor söz geçirmeye çalışarak,
Adını fısıldarım...
...........................Eftalya.......................................

Sen bilmezsin lakin ben seni ta beşikteki vaktimden sevmişim,
Annemin anlattığı bütün masallarda sen olduğundan,
Sevmişim...
Babamın sıcak göğsüne minik yüreğimi,
Savunmasızca her yasladığımda,
Seni bulduğumdan,
Ta çocukluğumdan beri eşsiz Eftalya,
................Her yerde sen olduğundan..........................
Ben seni çok önceden tanımışım.

Kılı kırk yararcasına hesaplar yapan yalancı namert dünyada,
Tüm vakitsizlikleri soğuktan çok sensizlikten korunmak için,
Üzerime aldığımda...
Tutunacak bir dal bulamayıp kayan yıldızlar eşliğinde,
Senli dilekler dilemişim,
Eftalya...
Dilemişim,
...............Nehir zülfüne bir an dokunabilmeyi.............

Martı çığlıklarının dalga sesleriyle her ahenkli raksında,
İyot kokusunu değil senin kokunu taşıyan bütün,
İmbat esintisinde,
Yakamozların kendi dünyalarından firar etmiş halleriyle,
Çehreni her gösterişinde,
En sonunda ise kor kor ellerimi saf masum suya değdiğimde,
Dağılmış ya silüetin,
Kaybolmuş ya hayallerim,
İşte tam bu zamanda,
............... Kırılmış yer yüzünde ki bütün aynalar................
...............Benim gibi paramparça................................

Şimdi bilmem hangi melek kanadı yardım edecek uçmama,
Sen gelmedikçe...
Hangi peri tozu iyileştirecek bu yareler içinde ki kalbimi,
Ya da sensiz uyanabilecek mi bilmiyorum,
Uyuyan güzel,
Veya milyonlarca kum tanesiyle üzerime gelen hatıralar,
Beni esir edecek mi karanlığa senden evvel,
Ah be Eftalya varsın canına okuduğumun kaderinde artık,
Ne olursa olsun,
Çünkü...
...............Sen her şeye değersin.........................
Ben dahi...