Eğilcen

''Boğuluyorum

Erimiş köklerimde

Yapışkan nefesi

Suyun huzursuzluğu

Aldırmıyorum,uzansam

Güneş ve mavi çadır

Ve yine de içine çeken

Yalnızlık

Girdabın tel ölgünlüğünde

Batarken sarmalayan çaresizlik

Dayanıyorum nilüferin ayalarına

Dudağına değen yaşam sevinci

Tutunuyorum yelesine

Kızılkanatların

Yeşil çoğul sessizlik evimiz

Yağmur yangını taşların ve dalların

Kucaklayan ve öylece kalakalan ıslaklığı

Uyanıyorum

Eğilcen bulutu

Günlerin dalında

Koşuyoruz harelenmiş

Longoz su yollarından

Ev’e doğru yabani

Bildik adımlarla''