Ekmeğimizin Nuru

geçsede acılar içimizi demler
yaşamı aynı demde yazamam

gölgede yürümenin bitişi karanlıksa
sınırlı göl'de ne umarsın
umduğunu bulduğunu değil
umudunsa yaz
sen yazmazsan kim yazacak

göl'de durgunluğun sessizliğini
akarsan yaz
sulara aksın axirin
yoksa akar mı
yazdıkların göl yaylasında

şelale olsun buz olsun
dokunmasın
bu gönlümdeki yaraya
merhem olsun gözyaşlarına

şair yazar içindeki kalan düşü
ya umudu ya benlik
kim kime dum duma
inanmak beyhüde
aşkları talan olan
ekmeğimizin nuru

sanmayın sevmediğimizi
kim söylemiş ki
seversek sevdamız efsane olur
ağrı dağı öfkesine benzeriz
yıkılır yıkılır bir gün

17.08.10-Karataş