Ekmek Kokusu

Kasım akşamlarının yorgun gecelerinde
ıslak kaldırımlı dar sokaklarda
yürürken böyle tenha hüzünler devşirerek
bir koku yayıldı birden buğulu camların
ardındaki fırından taze mis gibi sıcak
yöneldim o yana doğru
açık kapıdan girerek baştan aşağı kokuya boyandım
tezgahın üzerinden şöyle tam kızarmışından
bir somun aldım
sıkıştırıp koltuğumun altına
yavaş yavaş lokma lokma kopardım
içim ısındı ağzım tatlandı
keyfmi yerine geldi bir de sıgara yaktım
dağıldı hüzün bulutları birden
umutlandım ve hayata doğru kanatlandım
kokusu sindi üzerime öylesine
kokunu hatırlattı seni andım
yağmur başladı birden anılarla ıslandım
ve anladım anladım sen benim
gönlümün sıcak ekmeğiydin
doyamadığım doyamadığım........