Eksik

Ben ki gözlerini sevdim,
kalbimin kahverengisi
Pusulasıydı sabahın;
mutluluğun ziyadesi
Zemheri gibiyim gülüm,
sakladılar güneşimi
Kaderden kaçtık bir zaman,
yokluk sürdü izimizi
Ne söyledim,ne de yazdım;
insanlardan kaldım geri
Issızlaştı dudaklarım,
boyun büktü heceleri
Büyüdü koynumda hasret,
ete,kemiğe büründü
Kundaktayken düne kadar,
aldı başını yürüdü
Kimse sana benzemiyor,
gülmek yakışmıyor asla
Ekledikçe hüzünleri;
sanırsın değecek arş'a
Olur ya talihim güler,
düşlerime çıkar yolun
Gidiş vaktin geldiğinde;
sık ruhuma birkaç kurşun