Eksilen Yanlarımı Sevdim

eksildim...

umuda sarılmış parmaklarım
sessizce kanamış yarınlarım...
sus demekle susmak bilmeyen yüreğimle
gece ayazında yangın,
yangın yerinde isyan...
çokça mavi bakışlar arasında ben
eksildim ...


kırık kaldırımlarında beşiktaşın ,
nereye ilerlesem kayıp , yitik adımlarım...
kurşuni hayaller arasında eksildim...


vitrin camlarında yağmur damlaları göz kırpar sukunetime
ritim tutmaz nağmeler yağar caddelere
nakarat şöyle..
" sakın üzülme "
say ki üzülmüyorum...


yine aynı kendim
yine aynı deniz
hayat kadar ağır rüzgar
saçlarımda dolunay...
bağıra bağıra ..hıçkıra hıçkıra dalga sesleri,
sende kalan aşkımla cancağazım,
.........................eksildim...



oysa;
doyasıya maviydik
güneştik... kumduk...
titreyerek doğacak sabahı bekliyorduk...
ve kor dem vakti
gözlerimin buğusuna şart koşmuş o gecede
yanıla yıkıla sevdamızdan vurulduk...


bir kuş, nefesi kesilmiş kanatlarıyla
siliverdi yüreğimin rengini..
kan kırmızı sevdalar öyküsüydük...
öykümdün
öykündüm
eksildik...


3-1-2016
beşiktaş sahil...
not ; eksik yanlarımı sevdim...

nebile bakıcı