El Yüz Artik Kirlenmiş
Nice dostlar gördüm ben, şu garip pencerede,
Hepsi selamla geldi, muhabbete talipti.
Kimi canı gönülden, sohbeti bala değdi,
Kimi kendini övdü, yeter artık dedirtti.
Kimi şansın denedi, olta attı bekledi,
Kimi kendinden emin, yok benden başka dedi.
Kimi sus pus dinledi, ömrüme ömür verdi,
Kimi yanlış konuştu, çıkarını belirtti.
Kimisi kaprisliydi, her gün ayrı sorunlu,
Kimisi kendisinde, haciz yetkisi buldu.
Derdini anlatsan da, kulağı duymuyordu,
Yağ gibisi sinsice, su üstüne seğirtti.
Anladım ki o vefa, İstanbul'da bir semtmiş,
Dostluk dediğin ne ki, çıkar ile süslenmiş.
Cansın sen canan diyen, kin ile bezelenmiş,
Dostluk artık tarihte, fi yılına gizlenmiş.
Yâda bana dost diyen, el yüz artık kirlenmiş.
Kimisi kaprisliydi, her gün ayrı sorunlu,
haklısınız şairem
tebrik ederim
yüreğinize sağkık
Anladım ki o vefa, İstanbul'da bir semtmiş, Dostluk dediğin ne ki, çıkar ile süslenmiş. Cansın sen canan diyen, kin ile bezelenmiş, Dostluk artık tarihte, fi yılına gizlenmiş. Yâda bana dost diyen, el yüz artık kirlenmiş.
aslında cana can katan dostlarda yok degil be aylam
ne yazıkki bir yerde haklısın dostluklar artık daha ziyade çıkarlara
dayanıyor malesf.ama onları eleyip süzgeçten geçirecek kadar aklımız
var sanırım.eli yüzü kirlenen riyakarların senden uzak olması
dileklerimle tebrikler şairem 👍
onlara sensin diyen biz
bize acaba kim diyorlar.
pencerenin diğer tarafından
bizi nasıl görüyorlar..
tebrikler arkadaşıma..
👍daha nice gariplikler göercek dost elinden bu yürekler.her şey değişiyor hangi birine ayak uyduracaz bilemiyor insan.güzeldi dost tebrikler...👍
Desene ablacım ölen ölmüş geriye biz kalmışız :) bu şiirini göremediler sanırım onlar yazık onlara :)Tebrikler😊👍