Ela Gözlü Adam Ve Küçük Prenses

Bir adamdı O..
Arkasına bakmadan çekip giden...
Öyle bir adamdı ki;
Gözünü kırpmadan öldüren...
Öyle biriydi ki;
Aniden terk eden,
Her şeyi bir "bitti" sözüyle birlikte gömen...

Bir kızdım ben.
Küçük bir kız...
Hatta babasının prensesi...
Ama hâlâ öyle midir, bilinmez.
Bakire kalbimle fahişe bir kalbe aşık olan bir kızım ben.
Evet, küçük bir kız...
Bir "bitti" sözüyle kirletilen...

Koskoca aşkı haince yıkan bir adamdı O...
Hâlâ öyle mi, bilinmez...
En çok yıkmayı severdi.
Yerle bir etmeyi, öldürmeyi...
Ela, masum gözlerinde,
Islanmış dudaklarında;
Ayrılık saklardı o adam...
Bunu tek fark edemeyen kişi, ben...

Ben ki;
Koskoca şerefsizi kalbimin baş köşesine koyan,
Küçük bir kızdım...
Şimdi farkına varıyorum;
BABAM NEREDE?
Ben hâlâ babamın küçük prensesiyim...
Ama o benim prensim mi, bilinmez...

"Silen adam"a karşı;
"Yazan bir prenses"im ben...
Ben yazdıkça silecek o adam...
Ve sen, bunu okuyan..
Sorar mısın o Adam'a;
Prensesi ne zaman uyandıracak uykudan?