Ela Is

safransı sarısı günler solmuş
gömülmüş vedaların en cüzzamı
düşer dil deri kalbim
seni özler sözlerim
dökülür yaş yerinden

göğsüme sararım
pençe'sine geçmişi
perçemi aynada bükülü
dudak pay almaya müsait değil
kaybolan düşlere gebe
hızarıma sunarım boynumu
koynumda bitmeyen ölümler gömülü

dokunacak yanaklara hüznüm
kaybolmaya değil kaydolmaya gidiyorum
gece gibi aklınıza kazınıp

göçer semada yıldızlar
ışıltı kaçırır kaya kaya
yerde gökte dilek belirir
kökümden şıvgınlanır
gelirim belki...


---
bir veda şiiri bu sitede son şiirim