Elbet Bir Gün Solar Yapraklarım

Ne hüzün biriktiririm
Ne de bu yaz hatıralarında seni yaşatırım
Ben bir tek bu kasvetli akşamlarda
Yokluğuna alışırım

Savaşım biter baharım başlar
Nedir sanki sonbahar
Bir iner bir çıkar akşamlarım
Elbet bir gün solar yapraklarım

Gün görmezse odamın her köşesi
Her zerremden yeni bir gün doğururum
Çılgın ve çıplak...
Bir tek bahar ve özlemlerim
Batırır günümü
Ve her ana yeniden doğurur güneşimi

Yüzümden düşen gölgeme
Bin bahar perişan
Sırdaş olmuş mayhoş adımlarım
Hızlandıkça yakalanır
Her umudun artığında
Yeni bir Özkan yaratılır