Elif Dedim

Göz kapandı
Gönül uyandı
Yürek seni buldu...

Narin boyunda binbir gizem taşıyan elif,
Seni andım
Aşk kapıya dayandı...

Metetmek istedim acziyetimle seni
Toy bir şairim beceremedim...
Her taltifte ayrı titredi hecelerim
Mürekkebim, cüretsiz dilimdeydi
Öyle bir an geldi ki...kısa bir an
Kalem sırra dokundu
Her şey elif oldu...
Mürekkep yalandı zaten
Artık kalemde yalan...

Ey alın yazısı tevhid olan güzel
Altın yapraklara düşmüş sırlı gazel
Zor anımın manşetine düşen
Gönüllerin fâş olduğu yakıcı haber
Hücreme işleyen ilk harften
Son nefese üflenen elif adedince gel

Hatimim'in son duasında
Aminlerin arasında
Bir kere değil
Dört bin dört yüz kırk dört kere
Tek seferde gel..

Gel ki,
vesveseler yok olsun
Her zerrem bir melek
Her melek bin elif olsun
Körpe kalem inleyerek can versin
Aşk dile gelsin, ucu O'na dokunsun

Ben aşk içinde aşk olayım
Aşkın adı elif olsun
Elif aşkta boğulsun...

Liza