Elif Yüreğimden Git

Gönül kapına bir buket siyah gül bıraktım
Koy yüreğinin vazolarına
Huzur dolu masalar kur sarayına
Doldur aşk şarabını kırık kaselerine
Şerefine kadeh kaldır vefasızlığının
Sahte aşklarla oyala tümcelerini
Hatırı olmayan cümleler kurarak
İdam et yaralı gülüşlerimi
Kıyasıya incit elif yüreğimi
Zehrini akıt incinmiş gururuma
Zincire vur körpe düşlerimi

Gönül defterinde siyah bir sayfa aç
Karala bildiğince acı sözlerini
Sızlat yürek sesinin kemiklerini

Sensizlikte nefes alamadığım gecelerin
Canın yanmasın diye ettiğim duaların
Hesabını yapma
Ne haldeyim diye sorma
Buruşturup çöpe at vefayı
Aynı kaptan yediğimiz yemeğin hakkını
Mahşere bırak

Kan kırmızısından siyaha dönen ruhum
Yokluğuna kanıyorken
Sahte gülüşlerinle
Buket buket karanfiller dağıt
Hal hatır sor
Hatırı olmayan yüreklere
Ağlat şehrimin mavilerini
Mesafelere meydan okuyan benliğimi
Göm yüreğinin mezarlığına
Yelken aç hercai aşklara

'Gel yar' diyen dilini yak
Bildiğince şahlansın yüreğin
Özü yalan sevdalara
Mahkeme kur gönlünde
Baştan sona yanlış hükümler ver
Kır kalemini sevdanın
Çamura bulayarak anıları
Sustur
Susturabilirsen vicdanını

Sen
Ürkek gönlümü ağlattın ya
Elif bakışlarım
Huzur vermeyecek uykularında
Ve
Muhafızlık yaptığın
Yüreğinin serhat kışlası
Gök gürültüsüyle düşecek gözyaşlarına
Sadece bir ah geçecek dilinden
Vaktinden çok sonra gelen
"Hakkımı helal ettim" sözü çıkmayacak asla
Elif iken vav ettiğin yüreğimden

Hadi git gidebilirsen şimdi
Yaralı düşlerimden
Hadi git kana boyadığın
Elif yüreğimden